kołki do styropianu

kołki do styropianu

Do mocowania płyt styropianowych zazwyczaj stosuje się wbijane lub wkręcane kołki do styropianu z trzpieniem plastikowym, natomiast do płyt z mineralnej wełny – z trzpieniem metalowym. Można stosować jedynie kołki do styropianu z odpowiednim atestem. Kołki do styropianu dobiera się również w zależności od typu podłoża. Do betonu a także pełnej cegły można stosować wbijane kołki do styropianu, natomiast pustaki ceramiczne oraz gazobeton potrzebują zastosowania wkręcanych kołków do styropianu. Główka metalowego trzpienia powinna zostać zabezpieczona zatyczką, tak aby w miejscu osadzenia kołków do styropianu nie powstał termiczny mostek. Montowanie kołków do styropianu można zacząć po upływie dwóch dni od przyklejenia płyt.
Trzeba mieć na uwadze fakt, że kołki do styropianu powinno się montować dopiero po dwóch dniach od momentu zamontowania płyt ze styropianu. Mylne jest przekonanie, że niedostatki kleju złagodzi wbicie kołków do styropianu. Analiza awarii wskazuje, że nawet odpowiednie zastosowanie kołków do styropianu niekoniecznie przeciwdziała odklejeniu się styropianu, przede wszystkim w przypadku skąpego zastosowania klejowej zaprawy. Niestety, wykonawcy chcący przyspieszyć prace często wiercą otwory pod kołki do styropianu natychmiast po zamontowaniu płyt ze styropianu. Zaprawa klejowa nie jest wtedy jeszcze dostatecznie twarda w związku z czym płyty z łatwością mogą ulec przesunięciom. W rezultacie trudno będzie otrzymać równą powierzchnię docieplonej elewacji.
Styropian w głównej mierze wykorzystywany jest do robienia ocieplenia elewacji. Płyty styropianowe mocuje się do powierzchni dwojako; przede wszystkim na klej, a poza tym wbija się specjalistyczne kołki do styropianu. Należy wtedy pamiętać żeby płyty ze styropianu należy układać z uwzględnieniem przesunięcia, na tzw. cegiełkę. Kołki do styropianu nie mogą tworzyć jednej pionowej linii. Powstałe szczeliny pomiędzy płytami styropianu powinny zostać uzupełnione poliuretanową pianą, która dokładnie wypełni wolne powierzchnie, a jej nadmiar da się łatwo usunąć. Błędem natomiast jest do uszczelnienia zastosować zaprawę klejowa, która w rezultacie prowadzi do powstania mostków termicznych i pogorszenia jakości systemu ocieplenia. Związane jest to z właściwościami termicznymi zaprawy klejowej.